ഭൂമിയിലും പരിസ്ഥിതിയിലും ഫാഷിസത്തിന്െറ വിത്തുകള്
ഭൂമിയിലും പരിസ്ഥിതിയിലും ഫാഷിസത്തിന്െറ വിത്തുകള്
ജനാധിപത്യക്രമത്തിന്െറ കടന്നുവരവോടെ അപ്രസക്തമായ ഫാഷിസം അതിന്െറ അദ്യശ്യമായ സങ്കീര്ണതകളോടെ പുതിയ കാലത്തും സജീവമായി നിലനില്ക്കുന്നു. രാഷ്ട്രീയമായും ഘടനാപരമായും സമൂഹനിര്മാണത്തില് ഇടംപിടിക്കാന് കഴിയാത്ത സ്ഥിതിയിലും ഫാഷിസം അതിന്െറ വികൃതമുഖങ്ങള്, അതിനെ പിന്തുടരുന്നവര്ക്ക് മുന്നില്പോലും തുറന്നുകാണിക്കുന്നുണ്ട്. പലപ്പോഴുമിത് ക്രൂരതയിലേക്കും വഞ്ചനയിലേക്കും തള്ളിവിടുന്ന മാനസികാവസ്ഥയിലേക്ക് അവരെ നയിക്കാറുണ്ട്. ചരിത്രത്തിലെ വൈരുധ്യാത്മകമായ നീക്കത്തിലൂടെ ഘടനാരഹിത രാഷ്ട്രീയവേഷം ധരിച്ചാണ് ഫാഷിസം അതിന്െറ പ്രാദേശിക ആവാസവ്യവസ്ഥയില് നിലനില്ക്കുന്നത്.
പാശ്ചാത്യ യൂറോപ്പിലെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധകാലത്ത് അധികാര സമ്പാദനത്തിനുള്ള രാഷ്ട്രീയവഴിയായി കടന്നുവന്ന ഫാഷിസത്തെ ഇപ്പോഴും അതിന്െറ സങ്കീര്ണതയില്നിന്നുകൊണ്ട് മനസ്സിലാക്കിയെടുക്കാന് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ളെന്നതാണ് വസ്തുത. ഇതിനെ സമഗ്രമായി വിലയിരുത്തുന്നതില് ഇടതുപക്ഷത്തിനും പൂര്ണമായി വിജയിക്കാനായില്ല. കാരണം, അവര് തങ്ങളുടേതായ രീതിയില് ഫാഷിസത്തെ രൂപപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. ഇതിനെ സോഷ്യല് ഫാഷിസം എന്നു വിളിക്കാം. പലപ്പോഴും സോഷ്യല് ഫാഷിസവും ദേശീയ സോഷ്യലിസവും തമ്മിലുള്ള ഒരു കൊടുക്കല് വാങ്ങല് ബന്ധമായി ഇതു വികസിക്കുകയായിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും ഏകീകൃത സംഘടനാരൂപങ്ങളില്. ഇത്തരം സംഘടനാ രൂപങ്ങള് കേഡര് സ്വഭാവവും രഹസ്യപൊലീസിങ്ങും ഒരുമിച്ചു കൊണ്ടുപോകാനുള്ള തത്രപ്പാടിലായിരുന്നു.
സോവിയറ്റ് യൂനിയനിലെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധകാലത്ത് സോഷ്യല് ഫാഷിസം ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ കൂലിയില് പണിയെടുക്കുന്ന ഒരു ഉപതൊഴിലാളിവര്ഗത്തെ സൃഷ്ടിച്ചെടുത്തു. സാമൂഹികമായി എത്ര വലിയ വില നല്കേണ്ടിവന്നാലും ഉല്പാദനം വര്ധിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു ഇതിനു പിന്നിലുള്ള സാമ്പത്തിക ലക്ഷ്യം.
എങ്ങനെയാണ് സോഷ്യല് ഫാഷിസം ഒരു ലോകമാതൃക എന്ന നിലക്ക് കമ്യൂണിസ്റ്റ് ഇന്റര്നാഷനല് വഴി പ്രചരിച്ചതും കൊളോണിയല് സെമി കൊളോണിയല് രാജ്യങ്ങളെ സ്വാധീനിച്ചതെന്നും അല്ജീരിയയുടെയും വിയറ്റ്നാമിന്െറയും സ്പെയിനിന്െറയും ഗ്രീസിന്െറയും എന്തിന് ഇന്ത്യയുടെയും അനുഭവങ്ങളില്നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണ്.
സോവിയറ്റ് യൂനിയനിലെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധകാലത്ത് സോഷ്യല് ഫാഷിസം ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ കൂലിയില് പണിയെടുക്കുന്ന ഒരു ഉപതൊഴിലാളിവര്ഗത്തെ സൃഷ്ടിച്ചെടുത്തു. സാമൂഹികമായി എത്ര വലിയ വില നല്കേണ്ടിവന്നാലും ഉല്പാദനം വര്ധിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു ഇതിനു പിന്നിലുള്ള സാമ്പത്തിക ലക്ഷ്യം.
എങ്ങനെയാണ് സോഷ്യല് ഫാഷിസം ഒരു ലോകമാതൃക എന്ന നിലക്ക് കമ്യൂണിസ്റ്റ് ഇന്റര്നാഷനല് വഴി പ്രചരിച്ചതും കൊളോണിയല് സെമി കൊളോണിയല് രാജ്യങ്ങളെ സ്വാധീനിച്ചതെന്നും അല്ജീരിയയുടെയും വിയറ്റ്നാമിന്െറയും സ്പെയിനിന്െറയും ഗ്രീസിന്െറയും എന്തിന് ഇന്ത്യയുടെയും അനുഭവങ്ങളില്നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണ്.
ഇന്ത്യന് സാഹചര്യത്തിലേക്കു വന്നാല്, ഭൂഗോളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സ്വയം പ്രഖ്യാപിത ജനാധിപത്യമാണ് നമ്മുടേത്. ഇതോടൊപ്പം സ്പഷ്ടമായ ഫാഷിസറ്റ് ഗൂഢാലോചനകളെയും അത്യന്തം താല്പര്യജനകമായ ഭരണമാതൃകകളെയും അതിജീവിക്കാനുള്ള രാഷ്ട്രീയ ഇച്ഛാശക്തിയും മനോഭാവവും തെളിയിക്കപ്പെട്ടതുമാണ്. സ്വന്തമായ ശൈലിയില് ഫാഷിസറ്റ് ഭരണക്രമങ്ങള് സൃഷ്ടിച്ചെടുത്ത ഈ രാജ്യത്തിന്െറ വൈവിധ്യം വളരെയേറെ തിളക്കമുള്ളതായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതിന്െറ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് സ്ഥലപരമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. മതന്യൂനപക്ഷങ്ങള്ക്കും ഇടതു തീവ്രവാദികള്ക്കും മണ്ണും മാനവും സംരക്ഷിക്കാന് പാടുപെടുന്ന ആദിവാസികള്ക്കും ദലിതുകള്ക്കും എതിരാകാന് പര്യാപ്തമാണത്.
രാജ്യത്തിന്െറ രൂപവത്കരണംതന്നെ ആയിരക്കണക്കിന് നിരപരാധികളുടെ ചോരയില് മുങ്ങിനിന്നുകൊണ്ടായിരുന്നു. നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ കൂട്ടപ്പലായനവും ഇതിന്െറ സംഭാവനയാണ്. ഇന്ത്യയിലൊരിടത്തും ഈ വര്ഗീയ കലാപങ്ങള് യഥാര്ഥത്തില് അവസാനിച്ചിട്ടില്ല. 1947നുശേഷവും ഇതു തുടരുന്നു. ഇതുപോലെതന്നെ ജാതീയമായ അടിച്ചമര്ത്തലുകളും ആക്രമണങ്ങളും ഇന്ത്യയിലെല്ലായിടത്തും തുടരുന്നു.
ഇന്ന് ഇന്ത്യയില് പ്രചരിക്കുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ഫാഷിസ്റ്റ് കടന്നാക്രമണം ഭൂമിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. ആദിവാസികളുടെയും ദലിതുകളുടെയും ഭൂമി പിടിച്ചെടുത്ത് കോര്പറേറ്റുകളുടെ കൈയിലത്തെിക്കുന്ന നടപടികള് അനുസ്യൂതം തുടരുന്നു. നിയമം കൈയിലെടുക്കുന്ന, വികാരപരമായി പ്രതികരിക്കുന്ന ജനസേനകളുടെ രൂപവത്കരണത്തിലേക്ക് ഇതു വഴിതെളിക്കുന്നു. ഭൂമിയുടെ ഭൂരിഭാഗവും കൈവശമുള്ള ഗോത്രവര്ഗ ജനതക്കെതിരായ ഭൂമിയുടെ രാഷ്ട്രീയം അവരെ പ്രതികരിക്കുന്ന വിഭാഗമാക്കി മാറ്റി. പ്രാദേശിക സമൂഹത്തില് ഇത് രണ്ടുതരത്തിലുള്ള ശക്തി വളരാന് ഇടയാക്കി. പാരാമിലിറ്ററി ശക്തി ഒരു വശത്തും മാവോയിസ്റ്റ് ഗറിലകളുടെ സംഘടിതശക്തി മറുവശത്തും. ഗോത്രവര്ഗ ജനതയെ കുടിയിറക്കിക്കൊണ്ട് ഉയര്ന്ന വളര്ച്ചനിരക്ക് നേടിയെടുക്കാനുള്ള മുതലാളിത്ത മൂലധനത്തെ സഹായിക്കുക എന്നത് പ്രധാന രാഷ്ട്രീയപാര്ട്ടികളുടെയെല്ലാം അജണ്ടയായി മാറിയിരിക്കുന്നു.
മധ്യേന്ത്യയിലെ ഗോത്രവര്ഗ പ്രദേശങ്ങളിലെ ഇന്ത്യന് മാതൃകയിലുള്ള കോണ്സന്ട്രേഷന് ക്യാമ്പുകള് വാസ്തവമാണ്. അതൊരിക്കലും ലേബര് ക്യാമ്പുകളല്ല, ഐസൊലേഷന് ക്യാമ്പുകള്തന്നെയാണ്. ഇങ്ങനെ അന്യവത്കരിക്കപ്പെട്ട ഗ്രാമങ്ങളെ തൊഴില്വിപണിയാക്കി മാറ്റാമെന്ന പ്രതീക്ഷകളാണ് ഇതിനു പിന്നില്. ഇത് ഒരു സ്വപ്നമാണ്, കോര്പറേറ്റ് ബൂര്ഷ്വാസിയുടെ സ്വപ്നം.
വന്കിട പദ്ധതികള്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള ഭൂമി ഏറ്റെടുക്കല് അതിന്െറ ഉച്ചസ്ഥായിയിലാണ്. ഒഡിഷ ഗവണ്മെന്റിന്െറ കാര്യം തന്നെ ഉദാഹരണമായി എടുക്കാം. 250ലേറെ വന്കിട പദ്ധതികള്, ഇവയില് ഭൂരിഭാഗവും ഖനനമേഖലയിലാണ്, ഇവയില് പലതിലും കരാര് ഒപ്പുവെച്ചുകഴിഞ്ഞു; മനുഷ്യനെക്കുറിച്ചോ പ്രകൃതിയെക്കുറിച്ചോ ലവലേശം ചിന്തിക്കാതെതന്നെ. ഖനനസാധ്യതകളുള്ള മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങള്ക്കും ഇത് മാതൃകയായിത്തീരുന്നു. പൂര്ണമായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന ഇന്ത്യന് ഫാഷിസത്തിന്െറ ഒരു രൂപമാണിത്. ധാതുസമ്പന്നമായ പ്രദേശങ്ങളെല്ലാം ഈ കച്ചവടക്കരാറില് ഉള്പ്പെടാം. ഖനി മാഫിയ അത്രമേല് ശക്തി പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു, വലിയ വായനാവൃത്തമുള്ള മാധ്യമപ്രവര്ത്തകരെപോലും വിലയ്ക്കെടുക്കാന് കഴിയുംവിധത്തില്.
തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന പ്രദേശങ്ങളില് ഭരണഘടനാപരമായ അവകാശങ്ങള് റദ്ദു ചെയ്തുകൊണ്ട് കുടിയിറക്കപ്പെടുന്ന ലക്ഷങ്ങള്ക്ക് എന്തു സംഭവിക്കുന്നു എന്ന ചോദ്യം സ്വാഭാവികമാണ്. ഇത്തരം നടപടി ഇന്ത്യന് ഉപഭൂഖണ്ഡത്തില് നേരത്തേതന്നെ സര്വസാധാരണമായിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം, 1975ല് അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിച്ചത് ഇതിനൊരപവാദമാണ്. രാജ്യവ്യാപകമായി ജനാധിപത്യ അവകാശങ്ങളും പൗരാവകാശങ്ങളും റദ്ദാക്കിയ ഈ നടപടി വിസ്ഫോടനാത്മകമായ ആഭ്യന്തര പ്രശ്നങ്ങളുടെ ഉല്പന്നമായിരുന്നു.
ഒരുവശത്ത് ബംഗ്ളാദേശ് സൈനികനടപടി ഭാഗികവിജയം മാത്രമായിരുന്നു. പാകിസ്താനിലെ ഫലഭൂയിഷ്ഠമായ പടിഞ്ഞാറന് പ്രദേശത്തെ അതിന്െറ മാതൃരാജ്യത്തില്നിന്നും അടര്ത്തിയെടുക്കുന്നതില് അധികാര ദല്ലാളന്മാര് വിജയിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും ഉപഭൂഖണ്ഡത്തെ യുദ്ധസമാനമായ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാനും മേഖലയെ ആണവായുധങ്ങള് ഉള്പ്പെടെയുള്ള ആയുധങ്ങളുടെ പരീക്ഷണശാലയാക്കി മാറ്റാന് സാധിച്ചു. പുതുതായി രൂപംകൊണ്ട രാജ്യത്തെ പിന്നാമ്പുറത്ത് നിര്ത്തുന്നതില് പരാജയപ്പെട്ടത് പുതിയ പ്രദേശങ്ങള് കീഴടക്കാന് ഒരുങ്ങിനിന്ന ഇന്ത്യന് മൂലധനശക്തികള്ക്ക് തിരിച്ചടിയായി. ഇന്ത്യയുടെ ഉപഗ്രഹമായി നിലനില്ക്കുന്നതിനോട് ബംഗ്ളാദേശ് യോജിക്കാത്തതിനാലായിരുന്നു ഇത്.
തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന പ്രദേശങ്ങളില് ഭരണഘടനാപരമായ അവകാശങ്ങള് റദ്ദു ചെയ്തുകൊണ്ട് കുടിയിറക്കപ്പെടുന്ന ലക്ഷങ്ങള്ക്ക് എന്തു സംഭവിക്കുന്നു എന്ന ചോദ്യം സ്വാഭാവികമാണ്. ഇത്തരം നടപടി ഇന്ത്യന് ഉപഭൂഖണ്ഡത്തില് നേരത്തേതന്നെ സര്വസാധാരണമായിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തരം, 1975ല് അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിച്ചത് ഇതിനൊരപവാദമാണ്. രാജ്യവ്യാപകമായി ജനാധിപത്യ അവകാശങ്ങളും പൗരാവകാശങ്ങളും റദ്ദാക്കിയ ഈ നടപടി വിസ്ഫോടനാത്മകമായ ആഭ്യന്തര പ്രശ്നങ്ങളുടെ ഉല്പന്നമായിരുന്നു.
ഒരുവശത്ത് ബംഗ്ളാദേശ് സൈനികനടപടി ഭാഗികവിജയം മാത്രമായിരുന്നു. പാകിസ്താനിലെ ഫലഭൂയിഷ്ഠമായ പടിഞ്ഞാറന് പ്രദേശത്തെ അതിന്െറ മാതൃരാജ്യത്തില്നിന്നും അടര്ത്തിയെടുക്കുന്നതില് അധികാര ദല്ലാളന്മാര് വിജയിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും ഉപഭൂഖണ്ഡത്തെ യുദ്ധസമാനമായ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാനും മേഖലയെ ആണവായുധങ്ങള് ഉള്പ്പെടെയുള്ള ആയുധങ്ങളുടെ പരീക്ഷണശാലയാക്കി മാറ്റാന് സാധിച്ചു. പുതുതായി രൂപംകൊണ്ട രാജ്യത്തെ പിന്നാമ്പുറത്ത് നിര്ത്തുന്നതില് പരാജയപ്പെട്ടത് പുതിയ പ്രദേശങ്ങള് കീഴടക്കാന് ഒരുങ്ങിനിന്ന ഇന്ത്യന് മൂലധനശക്തികള്ക്ക് തിരിച്ചടിയായി. ഇന്ത്യയുടെ ഉപഗ്രഹമായി നിലനില്ക്കുന്നതിനോട് ബംഗ്ളാദേശ് യോജിക്കാത്തതിനാലായിരുന്നു ഇത്.
അറുപതുകളുടെ ഒടുക്കവും എഴുപതുകളുടെ തുടക്കത്തിലും നിലനിന്ന രാഷ്ട്രീയവും സാമൂഹികവുമായ വ്യവസ്ഥിതിക്ക് നക്സല് മൂവ്മെന്റ് കടുത്ത ഭീഷണിയായി മാറി. രാജ്യത്തിന്െറ പല ഭാഗങ്ങളിലും അവര് സ്വന്തം ശക്തികേന്ദ്രങ്ങള് സൃഷ്ടിച്ചെടുത്തു. വ്യവസ്ഥാപിത ഭരണകൂടത്തിന് സമാന്തരമായി നക്സല് ഭരണകേന്ദ്രങ്ങള് ഉണ്ടാവുകയും ഏറെക്കാലം അതു നിലനില്ക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ കേന്ദ്രങ്ങളിലെല്ലാം അവരുടെ സായുധസേനയും ശക്തിപ്രാപിച്ചു. ഇതിനെ പ്രതിരോധിക്കാനായി ഭരണകൂട ഉപകരണങ്ങളായ സൈനിക, അര്ധസൈനിക വിഭാഗങ്ങള് ഫാഷിസ്റ്റ് ജാഗ്രതാസമിതികളെ മുന്നിര്ത്തി മാവോയിസ്റ്റ് അധികാരകേന്ദ്രങ്ങള് പിടിച്ചെടുത്തു. ഇത് നക്സലൈറ്റുകള്ക്ക് തിരിച്ചടിയാവുകയും അവര് ഏറക്കുറെ നിശ്ശബ്ദരാവുകയും ചെയ്തു.
ഇന്ത്യന് സാഹചര്യത്തില് ഫാഷിസത്തെ വര്ഗീയ ഫാഷിസമായി ചുരുക്കിക്കാണരുത്. കര്ഷകരെയും പാവപ്പെട്ടവരെയും അവരുടെ വാസ, കൃഷി സ്ഥലങ്ങളില്നിന്ന് ആട്ടിയോടിച്ച് ഭൂമി കോര്പറേറ്റുകള്ക്ക് പതിച്ചുനല്കുന്ന ഭരണവര്ഗത്തിന്െറ ഫാഷിസം രാജ്യത്ത് നടക്കുന്നു. ജനങ്ങളെ അസ്ഥിരപ്പെടുത്തുക എന്നത് ഇന്ത്യയിലെ ഭരണവര്ഗത്തിന്െറ ഫാഷിസ്റ്റ് അജണ്ടയാണ്. മധ്യ ഇന്ത്യന് സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ ധാതുഖനന മേഖലകള് കോര്പറേറ്റുകള്ക്ക് വില്ക്കുകയും അവിടത്തെ ജനങ്ങളുടെ സമ്പത്ത് കൊള്ളയടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അസ്ഥിരപ്പെടുത്തലിനെതിരെ പൊരുതുന്ന ജനവിഭാഗങ്ങളെ മാവോയിസ്റ്റുകള് എന്ന് മുദ്രകുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. വൈവിധ്യങ്ങളും സങ്കീര്ണതകളും നിറഞ്ഞതാണ് ഇന്ത്യന് ഫാഷിസം. നേര്ക്കുനേരെയുള്ള സമവാക്യം അതിന് സാധ്യമല്ല. കോര്പറേറ്റുകള് ഭൂമി കൈയടക്കപ്പെടുന്നതോടെ ഗ്രാമങ്ങളിലെ ജനം നഗരങ്ങളിലേക്ക് പലായനംചെയ്യുന്നു. വളരെ കുറഞ്ഞ വേതനത്തിനുവരെ തൊഴില് എടുക്കാന് അവര് നിര്ബന്ധിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ അര്ഥത്തില് ഇന്ത്യന് ഫാഷിസത്തിലൂടെ ഭരണവര്ഗം ഒരു ‘സോഷ്യല് എന്ജിനീയറിങ്’ രാജ്യത്ത് നടപ്പാക്കുന്നു. ഫാഷിസ്റ്റ് ആള്ക്കൂട്ട അടിത്തറയിലാണ് ഗുജറാത്തില് നരേന്ദ്രമോദി ഭരണം. മുസ്ലിം വിരുദ്ധ ഭരണകൂടമെന്നനിലയിലാണ് ഗുജറാത്ത് മാതൃകയിലുള്ള വികസനം ചര്ച്ചയാക്കിയത്. വര്ഗീയ ഫാഷിസ്റ്റുകളാണ് ഗുജറാത്ത് മോഡല് എന്ന വികസനസങ്കല്പം ഉയര്ത്തിക്കൊണ്ടുവന്നത്. ആ രീതി രാജ്യത്ത് ഒന്നടങ്കം നടപ്പാക്കാനാണ് ശ്രമം. കോര്പറേറ്റ് വികസന മാതൃകയാണ് അവിടെ നടന്നത്. എല്ലാ അര്ഥത്തിലും ഗുജറാത്തിന് ഫാഷിസ്റ്റ് അന്തരീക്ഷമാണ്. ബംഗാളില് സിംഗൂരിലും നന്ദിഗ്രാമിലും അരങ്ങേറിയതും ഇന്ത്യന് ഫാഷിസത്തിന്െറ മാതൃകയാണ്. ഇന്ദിരഗാന്ധിയുടെ വധത്തിനുശേഷം നടന്ന സിഖ് കൂട്ടക്കൊലകള് ഇന്ത്യന് ഫാഷിസ്റ്റ് പ്രവര്ത്തനരീതിയുടെ മികച്ച മാതൃകയാണ്. ജമ്മു കശ്മീര്, അസം തുടങ്ങിയ സംസ്ഥാനങ്ങളില് നിലനില്ക്കുന്ന സൈനിക ഭരണവും ഈ ഗണത്തില് ഉള്പ്പെടുന്നു. ബ്രഹ്മപുത്രപോലുള്ള നദീതീരങ്ങളില് നടക്കുന്ന അസന്തുലിതമായ നിര്മാണപ്രവര്ത്തനങ്ങള്വഴി രാജ്യത്ത് പാരിസ്ഥിതിക ഫാഷിസവും നടപ്പാക്കുകയാണ്.
•
ഇന്ത്യന് സാഹചര്യത്തില് ഫാഷിസത്തെ വര്ഗീയ ഫാഷിസമായി ചുരുക്കിക്കാണരുത്. കര്ഷകരെയും പാവപ്പെട്ടവരെയും അവരുടെ വാസ, കൃഷി സ്ഥലങ്ങളില്നിന്ന് ആട്ടിയോടിച്ച് ഭൂമി കോര്പറേറ്റുകള്ക്ക് പതിച്ചുനല്കുന്ന ഭരണവര്ഗത്തിന്െറ ഫാഷിസം രാജ്യത്ത് നടക്കുന്നു. ജനങ്ങളെ അസ്ഥിരപ്പെടുത്തുക എന്നത് ഇന്ത്യയിലെ ഭരണവര്ഗത്തിന്െറ ഫാഷിസ്റ്റ് അജണ്ടയാണ്. മധ്യ ഇന്ത്യന് സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ ധാതുഖനന മേഖലകള് കോര്പറേറ്റുകള്ക്ക് വില്ക്കുകയും അവിടത്തെ ജനങ്ങളുടെ സമ്പത്ത് കൊള്ളയടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അസ്ഥിരപ്പെടുത്തലിനെതിരെ പൊരുതുന്ന ജനവിഭാഗങ്ങളെ മാവോയിസ്റ്റുകള് എന്ന് മുദ്രകുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. വൈവിധ്യങ്ങളും സങ്കീര്ണതകളും നിറഞ്ഞതാണ് ഇന്ത്യന് ഫാഷിസം. നേര്ക്കുനേരെയുള്ള സമവാക്യം അതിന് സാധ്യമല്ല. കോര്പറേറ്റുകള് ഭൂമി കൈയടക്കപ്പെടുന്നതോടെ ഗ്രാമങ്ങളിലെ ജനം നഗരങ്ങളിലേക്ക് പലായനംചെയ്യുന്നു. വളരെ കുറഞ്ഞ വേതനത്തിനുവരെ തൊഴില് എടുക്കാന് അവര് നിര്ബന്ധിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ അര്ഥത്തില് ഇന്ത്യന് ഫാഷിസത്തിലൂടെ ഭരണവര്ഗം ഒരു ‘സോഷ്യല് എന്ജിനീയറിങ്’ രാജ്യത്ത് നടപ്പാക്കുന്നു. ഫാഷിസ്റ്റ് ആള്ക്കൂട്ട അടിത്തറയിലാണ് ഗുജറാത്തില് നരേന്ദ്രമോദി ഭരണം. മുസ്ലിം വിരുദ്ധ ഭരണകൂടമെന്നനിലയിലാണ് ഗുജറാത്ത് മാതൃകയിലുള്ള വികസനം ചര്ച്ചയാക്കിയത്. വര്ഗീയ ഫാഷിസ്റ്റുകളാണ് ഗുജറാത്ത് മോഡല് എന്ന വികസനസങ്കല്പം ഉയര്ത്തിക്കൊണ്ടുവന്നത്. ആ രീതി രാജ്യത്ത് ഒന്നടങ്കം നടപ്പാക്കാനാണ് ശ്രമം. കോര്പറേറ്റ് വികസന മാതൃകയാണ് അവിടെ നടന്നത്. എല്ലാ അര്ഥത്തിലും ഗുജറാത്തിന് ഫാഷിസ്റ്റ് അന്തരീക്ഷമാണ്. ബംഗാളില് സിംഗൂരിലും നന്ദിഗ്രാമിലും അരങ്ങേറിയതും ഇന്ത്യന് ഫാഷിസത്തിന്െറ മാതൃകയാണ്. ഇന്ദിരഗാന്ധിയുടെ വധത്തിനുശേഷം നടന്ന സിഖ് കൂട്ടക്കൊലകള് ഇന്ത്യന് ഫാഷിസ്റ്റ് പ്രവര്ത്തനരീതിയുടെ മികച്ച മാതൃകയാണ്. ജമ്മു കശ്മീര്, അസം തുടങ്ങിയ സംസ്ഥാനങ്ങളില് നിലനില്ക്കുന്ന സൈനിക ഭരണവും ഈ ഗണത്തില് ഉള്പ്പെടുന്നു. ബ്രഹ്മപുത്രപോലുള്ള നദീതീരങ്ങളില് നടക്കുന്ന അസന്തുലിതമായ നിര്മാണപ്രവര്ത്തനങ്ങള്വഴി രാജ്യത്ത് പാരിസ്ഥിതിക ഫാഷിസവും നടപ്പാക്കുകയാണ്.
•
(ജി. രാജേഷ് കുമാര് അനുസ്മരണത്തോടനുബന്ധിച്ച് ടി.ജി. ജേക്കബ് നടത്തിയ ‘ഫാഷിസം ഇന്ത്യന് പരിപ്രേക്ഷ്യത്തില്’ എന്ന പ്രഭാഷണത്തിന്െറ പ്രസക്ത ഭാഗങ്ങള് )
madhyamam weekly (http://www.madhyamam.com/weekly/2716)
Comments
Post a Comment