അവളെന്‍െറ മണിയറയില്‍ വിവസ്ത്രയായി....

അധിനിവേശത്തിന്‍െറ
ഭൂമിശാസ്ത്രം തേടി അലഞ്ഞിട്ടുട്ട് ഒത്തിരി.
തിരഞ്ഞതെല്ലാം കണ്ടത്തൊം
എന്ന വ്യാമോഹമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു
ആദ്യമേ;

എങ്കിലും വെറുതെ
വെറുതെയൊരു മോഹത്തിന് നോക്കിയതാണ്...
അല്ളെങ്കിലും ഉണക്കമീനിന്
പൂച്ച കാവലിരിക്കില്ലല്ളോ?

പുകചുറ്റിയ കണ്ണുകളില്‍; ‘ആ’
കണ്ണുമായി ഞാന്‍ വരും
വെറും കൈയ്യാടെ.

ആദ്യം അവരെന്നെ
അറിയാത്തതായി നടിക്കും
പിന്നെ അവരെന്നെ
അംഗീകരിക്കാതിരിക്കും
അതും കഴിഞ്ഞ് ഞാനൊന്ന് കണ്ണിട്ടു കാണിക്കും
പുകചുറ്റിയ ആ പഴയ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് തന്നെ....

അതും കഴിഞ്ഞ് മന്ത്രവും മംഗല്ല്യവും കഴിച്ച്
തലയിലെ ഉറുമാലയിക്കുമ്പോള്‍
അവളെന്‍െറ മണിയറയില്‍
വിവസ്ത്രയായി....

ഉപ്പ വീട്ടില്‍
ഓട്ട കീശയുമായി....
അപ്പോള്‍ ഞാനെന്‍െറ
കട്ടിമീശയില്‍ തെരുപ്പിടിപ്പിച്ചു രസിച്ചു.

Comments

Popular posts from this blog

കവിതയിലെ നിത്യയൌവനം

ചിദംബര സ്മരണ

കവിതയുടെ വേറിട്ട ശബ്ദം